Nieuwe werken

Gehaakte klosjes

Nooit gedacht dat ik zo snel weer een afgewerkt project met je zou kunnen delen. Maar het is gelukt. Weet je nog dat lange to do-lijstje? Dat vlot aardig. Mijn inzending voor creagroep de Klosjes is klaar.

Opdracht

Annick had een paar industriële bobijnen uitgedeeld om iets creatiefs mee te maken. Ze had ze al een hele tijd op zolder, maar vond het zo jammer dat er niets mee gebeurde. Daarom gaf ze er elk van ons 3 à 4. We mogen er mee maken wat we willen en geven minimum één bobijn aan haar terug voor eind oktober. Ze zullen allemaal getoond worden op de hobbybeurs in Middelkerke en de bezoekers mogen er de mooiste uitkiezen. De winnaar krijgt een wolpakket. Tuurlijk wou ik mee doen.

Mijn inspiratie kwam uit mijn trouwervaring. Ik wou altijd al een grote mooie gestapelde trouwtaart met speciale versiering op. En op pinterest zie je zoveel mooie taarten. Omdat mijn trouwtaart in der tijd toch niet helemaal het uiterlijk had dat ik wou, wou ik nu wel die kans grijpen. Want na mijn scheiding heb ik beslist dat ik (waarschijnlijk – want zeg nooit nooit) niet opnieuw ga trouwen. Dit was dus mijn enige kans.

Details

Wat werkte

Na wat zoekwerk naar de juiste wol, ben ik uiteindelijk bij Stone Washed van Scheepjes uitgekomen. En het was een droom om mee te werken. Het pluizige aan de wol zorgt er voor dat de openingen van de vasten netjes opfluffen. Zo kwam er geen vulling tussen uit. En de kleurschakeringen van de wol geven het eindresultaat een realistisch uiterlijk. Ik kon niet meer tevreden zijn.

De klossen waren net perfect qua grootte om er een realistische taart van te maken. Groter of kleiner kon natuurlijk ook, maar op deze maat zou het een echte taart kunnen zijn. En de houten taarthouder die ik nog liggen had, is de ideale drager. De taart past er erg mooi op.

Het verdelen van de meerderingen op de platte gedeelten, zodat ik mooie cirkels kreeg in plaats van zeshoeken is ook goed gelukt. Misschien weet je niet zo goed wat ik bedoel. Of misschien net wel. Als je telkens de meerderingen op dezelfde plaats in de rij uitvoert, krijg je meer een hoek dan een vloeiende lijn. Door de meerderingen op de volgende rij op een andere plaats te doen, worden ze meer verspreid en krijg je die vloeiende lijn wel. En dat kan een groot verschil maken.

Wat heb ik geleerd

Over het haken van de taart zelf heb ik niet zo veel geleerd. Buiten het feit dat je onderaan begint met taart (in mijn geval de bruine kleur) en niet met glazuur (in mijn geval wit). Ik had het helaas te laat door en op het einde was mijn wol ook gewoon op (hetzelfde badnummer was niet meer verkrijgbaar). Maar ik heb het kunnen recht zetten met de bloemen en mos onderaan.

Ik had wel al eens bloemen gehaakt voor een draagtas die uiteindelijk niet afgeraakt is. Ze ligt daar nog ergens aan de kant, voor als ik de moed heb om het af te werken. Bloemen en blaadjes waren dus niet nieuw. Maar het vroeg wel wat denkwerk en logisch nadenken soms. Voor de roosjes had ik extra hulp nodig. De blaadjes op zich kon ik wel haken, maar ik wist helemaal niet hoe je ze aan elkaar vast maakte voor een prachtige roos. Het filmpje van Hopeful Turns was heel interessant op dat vlak.

Ik heb ook geleerd dat niet alles perfect hoeft te zijn. Soms mag het wat grilliger. De ene bloem is de andere niet. En ook valt het niet helemaal op (want misschien was ik toch wat perfectionistisch) hier en daar is er een blaadje groter of heeft die een iets andere vorm naar gelang het uitkwam.

Maar soms wil je ook gewoon dat het er goed uitziet zodat je tevreden kan zijn van je werk. Dus wil je het in dat geval wel opnieuw doen. Ik heb het dan over het mos onderaan. Het heeft me een paar pogingen gekost. Eerst was het te kort, dan te lang en niet breed genoeg. Maar het is toch goed gekomen nu. Ik ben tevreden.

Evaluatie

Het was leuk om nog eens te haken. Dat was zo lang geleden. Ik kon maar niet het juiste project vinden. Daarom heb ik echt van deze taart genoten. En ik heb zelfs zin om een nieuw project te haken. Al weet ik nog niet wat en wil ik eerst nog de rest van mijn lijst afwerken. Ik wil het daarna zeker doen.

Maar als ik nu even terug denk, waren er wel veel draadjes om in te werken. Wat ik er voor dit project toch graag bijnam. De kers op de taart is de versiering en daar kon ik echt niet op inboeten, toch? Het is net dat, dat het afmaakt. Gelukkig kon ik ook veel draadjes gewoon naar binnen trekken en ze zo gewoon laten zitten.

Oké, twee af en twee lopende projecten, nog 4 te gaan. Ik zat er wat mee in, maar dat to do-lijstje vlot nog goed. Al zijn we nu alweer oktober en komt het einde van het jaar echt wel in zicht. Voel jij ook soms druk om al je projecten af te maken?

Bronnen

  • Lesley Stanfield (2013). 100 bloemen om te haken en te breien. Kerkdriel, Nederland. Librero. Voor als je interesse hebt in de bloemen.
  • https://www.youtube.com/watch?v=_VkHJUT73y0 Voor als je interesse hebt in de rozen.